Πέμπτη 31 Μαΐου 2012


Η διατήρηση ενός κατασκευασμένου εικαστικού έργου.  Τεκμηρίωση και πρόταση για την συντήρηση (ανακατασκευή) μιας σημαντικής παρέμβασης της δεκαετίας του ‘70

του Χάρη Σαββίδη, αρχιτέκτονα πολεοδόμου d.p.l.g.

Πρόκειται για το κεντρικό τμήμα της πλατείας Γεωργίου Β’ της Καλαμάτας η οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό ανακατασκευή.  Μετά την απόφαση για πεζοδρόμηση ενός σημαντικού τμήματος του οδικού δικτύου του κέντρου της πόλης και την τεκμηριωμένη απόφαση του Δήμου να συμπεριλάβει στα πλαίσια αυτής της αναμόρφωσης των δημοσίων χώρων της πόλης και την κεντρική πλατεία, εκπονήθηκε μια μελέτη για το σύνολο του έργου από το ΕΜΠ η οποία και μετά από την ένταξή της στο ΕΣΠΑ, δημοπρατήθηκε και σήμερα το έργο βρίσκεται σε εξέλιξη.



Σχέδιο 1.  Το υπό κατασκευή σχέδιο ενοποίησης των δημοσίων χώρων  του κέντρου της Καλαμάτας.  Καμία απολύτως πρωτοτυπία τόσο στο είδος όσο και τη χάραξη της πλακόστρωσης.

Το έργο ομογενοποιεί τους χώρους της πλατείας, με μια ενιαία χάραξη, με εναλλαγή πλακόστρωτων, παρτεριών και υλικών.  Το μεγαλύτερο τμήμα της διαστρώνεται με πλάκες γρανίτη (στις μέρες μας, με αυτή την κρίση στη χώρα μας, επιλέγουμε να φέρουμε γρανίτες από το εξωτερικό…) και κυβόλιθους (τσιμεντένιοι κυβόλιθοι αντικαθιστούν τα μάρμαρα….).  Οι περιοχές πρασίνου περιορίζονται στο ελάχιστο.  Επιπλέον, και τονίζοντας πως παρόλη την καλή πρόθεση της δημοτικής αρχής να προχωρήσει σε ένα μεγάλο και αναγκαίο ίσως έργο για την μεσσηνιακή πρωτεύουσα, η μελέτη, καμιά μέριμνα δε λαμβάνει υπόψη της για τα ιστορικά και καλλιτεχνικά στοιχεία της υφιστάμενης πλατείας με αποτέλεσμα το Έργο να προκαλέσει μεγάλη (και δικαιολογημένη) πολεμική εναντίον του.

Η υφιστάμενη Κατάσταση. 
Η Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, η πλατεία Γεωργίου του Β’ δηλαδή, εκτείνεται σε ένα συνολικό μήκος 397 μέτρων και ένα ελάχιστο πλάτος 45 μέτρων.  Η Ανατολική της πλευρά σε όλο το μήκος καταλαμβάνεται από την κίνηση των οχημάτων της Οδού Αριστομένους (5,50 μέτρα πεζοδρόμιο και 6,00 μέτρα οδόστρωμα κίνησης οχημάτων και στάθμευσης.  Τα υπόλοιπα 33 κατ΄ ελάχιστο μέτρα αποτελούν έναν ενιαίο χώρο κίνησης πεζών, ποδηλάτων και ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων από τα γειτνιάζοντα ζαχαροπλαστεία, καφενεία, κλπ.  Βορειότερα το πλάτος της πλατείας αυξάνεται από τη συνάντησή της με την οδό Σιδηροδρομικού Σταθμού ενώ στο Βόρειο και Νότιο άκρο της, διακόπτεται εγκάρσια από το οδόστρωμα των οδών Κροντήρη και Φραντζή αντίστοιχα.


Αεροφωτογραφία από το κτηματολόγιο (2009; ).  Με εξαίρεση ορισμένες πεζοδρομήσεις η κατάσταση της πλατείας παραμένει ίδια μέχρι σήμερα.

Σήμερα το μεγαλύτερο τμήμα του ενιαίου αποκομμένου τμήματος της πλατείας (από την κυκλοφορία) – 361,00 x 36,50 - είναι πλακόστρωτο, το νότιο τμήμα αυτού – 40,00 x 36.50 – έχει ήδη ανακαινισθεί πρόσφατα, αμέσως μετά παρεμβάλλεται άλλο πλακόστρωτο που κατασκευάστηκε με την πεζοδρόμηση της οδού Ιατροπούλου και το μεγάλο ενιαίο πλακόστρωτο – 155,00 x 36,50 – έως τα κηπάρια που κατασκευάστηκαν στη δεκαετία του ’80.  Από την έξοδο της οδού του Σιδηροδρομικού Σταθμού στην πλατεία και βόρεια το μεγαλύτερο τμήμα της επιφάνειάς της καταλαμβάνεται από κήπους χαμηλού πρασίνου και κάποια σημαντικά δέντρα.  Τα υπόλοιπα μικρά πλακόστρωτα τμήματα διευκολύνουν απλώς την κίνηση των πεζών.

Η αναγκαιότητα του Έργου.  Η ανταπόκριση της μελέτης στους στόχους της Δημοτικής Αρχής
Το έργο αυτό είναι αναγκαίο.  Οι διαφορετικές επεμβάσεις (κυκλοφοριακές, πολεοδομικές, τεχνικές) έχουν καταφέρει να κατακερματίσουν το αστικό περιβάλλον του κέντρου της πόλης.  Το έργο λοιπόν, πέραν των τροποποιήσεων που επιφέρει στη κυκλοφορία οχημάτων, ποδηλάτων και πεζών, ομογενοποιεί τον αστικό σχεδιασμό σε όλη την έκτασή του και δημιουργεί μια νέα ενιαία αισθητική, η οποία θα φέρει βελτίωση στην εικόνα που σήμερα αντικρίζουμε.  Όμως, παρά τους υψηλούς στόχους που θέτει, στην πραγματικότητα αδυνατεί να απαντήσει στις σύγχρονες αντιλήψεις για τη διαχείριση του δημοσίου χώρου.  Βλέπουμε π.χ. μια σημαντική επέκταση των σκληρών επιφανειών σε μια περίοδο όπου όλες οι δημοτικές αρχές - μετά και από τις διαπιστώσεις για το φαινόμενο ανόδου των θερμοκρασιών εξαιτίας τους – λαμβάνουν μέτρα για τον περιορισμό τους.  Βλέπουμε επίσης να χάνονται χώροι χαμηλού πρασίνου οι οποίοι  δημιουργούν ένα σημαντικό μικροκλίμα και να προωθούνται λογικές φύτευσης μεμονωμένων δέντρων τα οποία όμως, λόγω του μεγάλου τους ύψους δεν δημιουργούν μεγάλες σκιασμένες επιφάνειες με αποτέλεσμα όλη αυτή η γρανιτένια διάστρωση να πυρώνει και να δημιουργεί θερμοκρασιακές συνθήκες ερήμου σε μια πόλη που τους 6 τουλάχιστον μήνες του χρόνου έχει ανάγκη από σκιά.  Τέλος, προκρίνεται η πρόχειρη σημερινή χωροθέτηση του ποδηλατοδρόμου κατά μήκος της πλατείας ενώ ουσιαστικά, πρόκειται για μία χρήση που έχει να κάνει με την καθημερινή κίνηση μέσα στην πόλη και ως εκ τούτου θα είχε νόημα να ακολουθεί τα πεζοδρόμια τα παρακείμενα στις ρυμοτομικές γραμμές…

Η ιστορική ταυτότητα της πόλης.
Παρόλη λοιπόν την πολεμική που προανέφερα, θεωρώ αποδεκτό να επιχειρήσει κανείς να συνθέσει το αστικό τοπίο με ένα τρόπο πιο ενιαίο και σύγχρονο.  Όμως εξίσου σημαντικό είναι για μια πόλη να καταφέρνει να διατηρεί τα στοιχεία εκείνα από το παρελθόν της τα οποία και αποτελούν την ιστορική της ταυτότητα, αναφορές δηλαδή στην εικόνα της σε προηγούμενες εποχές. 

         
Σύγχρονη εικόνα από ψηλά της πλατείας ………Η πλατεία στα 1950.  Σε πρώτο πλάνο το σιντριβάνι με τα ψαράκια και η πλακοστρωμένη προπολεμικά πλατεία


  1950
 

Τέτοια στοιχεία είναι για την πλατεία το τμήμα του πλακόστρωτου που διασώζεται από τη δεκαετία του ’70 καθώς και το μικρό γλυπτό του σιντριβανιού, τα ψαράκια που έδωσε και από τη μορφή του το όνομα στη νότια απόληξη της πλατείας. 


Εξίσου σημαντικό π.χ. θα ήταν η ανακατασκευή των φανοστατών της πλατείας που υπήρχαν από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι τη δεκαετία του ’80 και ότι άλλο μπορεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για τον σύγχρονο περιηγητή (τουρίστα…) που πρωτο-αντιμετωπίζει την εικόνα της πόλης.



Το τμήμα της πλατείας με το μαρμάρινο πλακόστρωτο.


Φωτογραφία της πλατείας πριν το σεισμό του 1986.  Διακρίνεται το πλακόστρωτο σε όλο το μήκος της πλατείας.

Σήμερα, από το αρχικό πλακόστρωτο της ανακαίνισης του ’70 παραμένει μόνο το τμήμα από τα ζαχαροπλαστεία και νότια.  Παλαιότερα, προ της αναπλάσεως του βορείου τμήματος της πλατείας και τη δημιουργία των μεγαλύτερων κηπάριων καθώς και του σημερινού ηρώου, το πλακόστρωτο αυτό επεκτεινόταν σε όλη της το μήκος πιθανότατα μέχρι το σημερινό περίπτερο στο οποίο διασώζεται και ένα τμήμα από την ίδια πλακόστρωση.

Το τμήμα μήκους 100 μέτρων και πλάτους 20 μέτρων (από το ύψος των ζαχαροπλαστείων και νοτιότερα) αποτελείται από ένα μοτίβο μεγέθους 10 x 10 μέτρων ήτοι 20 x 20 πλακών τετράγωνου σχήματος 50 x 50 εκατοστών εκ των οποίων ορισμένα τετράγωνα είναι κομμένα στα δύο κατά τη διαγώνιο τους.  Οι πλάκες αυτές είναι δύο διαφορετικών προελεύσεων (Αλιβερίου (γκρι-μπλε χρώματος)  και Καβάλας (ημίλευκης απόχρωσης)).


Σχέδιο 2:  Το βασικό μοτίβο του σχέδιου της πλακόστρωσης.  Από την επανάληψη αυτού δημιουργείτε η οπτική απάτη που ξαφνιάζει τον περιπατητή. 


Η κατάσταση των πλακών είναι κάκιστη (σπασμένες, μαυρισμένες, συμπληρωμένες με άλλα υλικά) ενώ και σε μερικά σημεία η επιφάνεια έχει υποστεί καθιζήσεις.  Είναι προφανές πως από την κατασκευή του πριν περίπου 40 χρόνια μέχρι σήμερα δεν έχει δεχθεί καμίας μορφής συντήρηση ενώ οι συνεχείς επεμβάσεις των Οργανισμών Κοινής Ωφελείας καθώς και φυσιολογική φθορά έχουν επιτελέσει το ρόλο τους.  Σήμερα η κατάστασή του είναι οριακή και κάθε ένσταση στην αντικατάσταση των πλακών του θα ήταν εκτός κάθε λογικής.  Η μόνη δυνατότητα συντήρησης και ανάδειξής του είναι η συνολική αντικατάσταση των πλακών που το συναποτελούν.



Εικόνα του πλακόστρωτου όπως είναι σήμερα.  Τα σημάδια του χρόνου (πάνω από 40 χρόνια χωρίς καμιά συντήρηση είναι εμφανή στην κάθε μαρμαρόπλακα.

Το εγχείρημα αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο αφού η ποιότητα των μαρμάρων από τα οποία είναι κατασκευασμένο είναι από τα πλέον οικονομικά και υπάρχουν ακόμα σε αφθονία στο εμπόριο.  Είναι δε και από τα πλέον ανθεκτικά και μη απορροφητικά για αυτό και ενδείκνυνται για δημόσιους ανοιχτούς χώρους.  Το θέμα της ολισθηρότητας πρέπει να αντιμετωπισθεί με την ανάλογη επεξεργασία της επιφάνειάς τους η οποία όμως είναι και η αντίστοιχη για οποιουδήποτε είδους φυσικό πέτρωμα και να χρησιμοποιείτο. 
Η λογική του σχεδίου είναι η λογική της επανάληψης. 20 καρώ 10x10 μέτρα έκαστο.  100 μέτρα μήκους 200 τετραγωνικά μέτρα το σύνολο.  Ο καλλιτέχνης έχει επαναλάβει το παραπάνω μοτίβο με σκοπό να δημιουργήσει μια οπτική απάτη.  Και αυτό το καταφέρνει πολύ καλύτερα όσο απομακρυνόμαστε από αυτό, ειδικά δε όταν το κατοπτεύουμε από τα περί την πλατεία πολυώροφα κτίρια.


Το σχέδιο του πλακόστρωτου στην έκταση που αυτό καταλαμβάνει σήμερα.  Το τμήμα αυτό, 100 x 20 είναι που απαιτείται, ως ελάχιστο, να διατηρηθεί.


Με την άμεση παρέμβαση του ο Δήμαρχος έχει τη δυνατότητα, αφενός μεν, να ολοκληρώσει με επιτυχία το Έργο (τηρώντας το χρονοδιάγραμμα και τον προϋπολογισμό), αφετέρου δε, να συμβάλλει στην πραγματική ανάδειξη και προστασία της ιστορικής ταυτότητας της πόλης.  Είναι μοναδική ευκαιρία και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπισθεί. 

Προτείναμε λοιπόν τα εξής που πρέπει να γίνουν άμεσα:

  1. την εισήγηση της παραπάνω πρότασης προς το Δημοτικό Συμβούλιο και της λήψης απόφασης σχετικά με τη διάσωση του σχεδίου της μαρμαρόστρωσης.
  2. Την αποδοχή από το Δημοτικό Συμβούλιο της Δωρεάς εκ μέρους μας (του αρχιτέκτονα Χάρη Σαββίδη και της έλυτρον αρχιτεκτονικής + πολεοδομίας ε.ε.) για την τροποποίηση της μελέτης εφαρμογής και των προδιαγραφών αυτής χωρίς την αλλαγή του κόστους του έργου.
  3. Την τροποποίηση της Μελέτης Εφαρμογής από εμάς σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (40 ημέρες από την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου)  προκειμένου να μην καθυστερήσει το έργο.
  4. Τη συνεργασία μας με την Τεχνική Εταιρεία που το κατασκευάζει ώστε να εξασφαλιστεί η μη διαφοροποίηση του κόστους του Έργου όπως αυτό έχει προσδιοριστεί από τον προϋπολογισμό του και την ανάθεσή του.

Στα στάδια 3 και 4 θα υπάρξει άμεση συνεργασία με την Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου προκειμένου να καταστρώσουμε ένα χρονοδιάγραμμα ενεργειών ώστε να μη χαθεί ούτε μια μέρα στις εργασίες που εκπονούνται.

Πιστεύουμε ειλικρινά πως η παραπάνω έρευνα βοηθά να εμπεδωθεί η σημασία της ιστορικής ταυτότητας ενός τόπου.  Ευχόμαστε να προχωρήσει και η συνεργασία αυτή με το Δήμο προκειμένου να  κερδίσει η Καλαμάτα το σεβασμό που της αξίζει.

Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Όλοι μαζί ως μια ομάδα σκεπτόμενων πολιτών.


του Χάρη Σαββίδη, αρχιτέκτονα d.p.l.g., μέλος της Κ.Ε. της Δράσης

Στην Αθήνα πριν τρεις μέρες επισημοποιήθηκε μια σχέση που είχε ξεκινήσει πολύ πριν τις εκλογές.  Η σχέση αυτή αφορούσε μικρά κόμματα, πολιτικούς σχηματισμούς που αν και δεν έχουν αγγίξει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων, έχουν όμως αγκαλιάσει ένα σημαντικό τμήμα του πνευματικού κόσμου ο οποίος και στη συνένωσή του προσβλέπει σε ένα νέο ξεκίνημα για τη χώρα.


Πριν τις εκλογές οι συζητήσεις γίνονταν μεταξύ περισσοτέρων σχημάτων.  Από τη Δημοκρατική Συμμαχία στα δεξιότερα έως και τον Κοινωνικό σύνδεσμο στα αριστερά, όλοι συζητούσαν για ένα νέο πολιτικό κίνημα με γνώμονα τα Ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά της πατρίδας μας και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  Σήμερα, μετά από απανωτά διλήμματα όπως αυτά προέκυψαν και από το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, ο διάλογος αυτός κατέληξε στη συνεργασία μεταξύ δύο εκ των πρώτων στη συζήτηση μικρών κομμάτων, τη Δράση και τη Δημιουργία Ξανά.
Είμαι ένας στρατιώτης από το ένα στρατόπεδο και είχα και εγώ πολλές αντιρρήσεις για αυτή τη συμφωνία. 

Καταρχήν, ως αρχηγικό προφίλ, είχα επιλέξει να ταυτιστώ με αυτό του Στέφανου Μάνου, ενός ανθρώπου που όσο και να του ζητήθηκε τα τελευταία 35 χρόνια να αμβλύνει τις οξείες γωνίες του λόγου του, δεν το έκανε, μένοντας μόνος, λέγοντας πάντα την αλήθεια και εκθειάζοντας την κοινή λογική στην επίλυση των θεμάτων. 
Επέλεξα επίσης, όσο και αν το αντίθετο με ερέθιζε, λόγω και της εν μέρει Κυπριακής μου καταγωγής, να απέχω από οποιαδήποτε μορφής εθνικιστική τρομολαγνεία.  Δεν πίστεψα ποτέ σε φυσικούς εχθρούς (Τούρκους – Σλαβομακεδόνες) ειδικά δε με αυτούς με τους οποίους μας ενώνουν τετρακόσια χρόνια οθωμανικής συνύπαρξης.  Δεν πίστεψα επίσης σε οποιουσδήποτε κοινωνικούς διαχωρισμούς (θρησκευτικούς ή σεξουαλικών προτιμήσεων), αντιθέτως, κατευθύνθηκα και ταυτίστηκα με τη λογική του κόμματος μου, αυτήν δηλαδή του απολύτου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αυτών του αυτοπροσδιορισμού του καθενός, του δικαιώματός του να διδάσκεται τη γλώσσα που ο ίδιος θέλει ή τη δυνατότητά του να συμβιώνει συμφωνημένα και με όλα τα πολιτικά δικαιώματα με όποιον άλλο οποιουδήποτε φύλου ο ίδιος επιλέγει.

Σήμερα, μετά και από το αποτέλεσμα των εκλογών τα οποία καλώς ή κακώς υπέδειξαν σε όλους την μονοσήμαντη επιθυμία της κοινωνίας για συνεργασία, βρισκόμαστε στον πολιτικό στίβο συνεργαζόμενοι υπό τη σκέπη ενός ενιαίου ψηφοδελτίου με τη «Δημιουργία, Ξανά».  Ως πολιτικό πρόγραμμα μας ενώνουν πολλά.  Η ταύτισή μας στο θέμα της οικονομικής προόδου που οφείλουμε να υπηρετήσουμε είναι δεδομένη.  Δεν είναι το ίδιο δεδομένη η αξιολόγηση και η προοπτική μιας ταυτόσημης πολιτικής θέσης σε πολλούς τομείς κοινωνικής ή και εξωτερικής πολιτικής.  Δεν πειράζει όμως, τα δύο κόμματα προνόησαν στην ανεξαρτησία τους πριν και μετά τις εκλογές ώστε και τα δύο να έχουν μια καθαρή δική τους φωνή εντός του κοινοβουλίου.
Τρεισήμισι βδομάδες πριν τις εκλογές θέλω να δηλώσω ξεκάθαρα προς τους παλιούς και νέους συνοδοιπόρους μας σε αυτό τον αγώνα πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, προχωράμε εμπρός!
Πέραν της εσωτερικής τριβής που έχει δημιουργηθεί και στα δύο κόμματα και που θεωρώ πως σιγά-σιγά θα κοπάσει, παρακαλώ όλους εσάς, που υποστηρίξατε τη Δράση ή τη ΔηΞα, για κάτι σχετικά εύκολο: ας μην υποτιμούμε τους εταίρους μας σε αυτό το συνασπισμό.
Εκτός από το γεγονός ότι είμαστε όλοι μη επαγγελματίες της πολιτικής, έχουμε δουλέψει πολύ στον πολιτικό χώρο που δημιουργήσαμε και αυτό δεν το χαρίζουμε σε κανένα. Τρία χρόνια με τη Δράση, έχουμε ένα εκλεκτό πολιτικό πρόγραμμα πολύ πιο προωθημένο από οποιοδήποτε άλλο κόμμα του χώρου.

Έχουμε και ένα θλιβερό προνόμιο. Να έχουμε το πρόγραμμα που εδώ και τρία χρόνια αντιγράφουν κατά κόρον όλα τα κεντροδεξιά, φιλελεύθερα, μεταρρυθμιστικά κόμματα και κινήσεις à la carte.  A la carte δυστυχώς, τα προαναφερθέντα σχήματα αντιγράφουν από αλλού, πότε την καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πότε εθνο-κοινωνικές κορώνες... Κυνηγήστε όλα αυτά τα στοιχεία από πάνω μας.
Η νίκη μας βασίζεται στην καθαρότητα των απόψεών μας και όχι στο χάιδεμα κοινωνικών ή εθνικών ομάδων.  Εύχομαι να κάνουμε όλοι ένα σπουδαίο αγώνα για τον οποίο θα είμαστε υπερήφανοι για πολλά-πολλά χρόνια.

από το "Θάρρος" της Καλαμάτας, Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

“Μετά τις εκλογές. 07 Μαΐου 2012”


του Χάρη Σαββίδη, αρχιτέκτονα d.p.l.g., μέλους της Κ.Ε. της Δράσης

δημοσιεύθηκε στο "Θάρρος", την εφημερίδα της Καλαμάτας την Τρίτη 08 Μαΐου 2012

Όπως έχω ξαναγράψει, είναι εδώ και τρία χρόνια που ασχολούμαι με την πολιτική, στους κόλπους της Δράσης του Στέφανου Μάνου.  Ως υποψήφιος, λοιπόν, στο νομό Μεσσηνίας, αλλά και ως απλός έλληνας ψηφοφόρος νομίζω πως απέτυχα να περάσω το μήνυμά μας! Πέραν του ισχνού αποτελέσματός μας στην επικράτεια και στη Μεσσηνία, αισθάνομαι πως ούτε το ευρύτερο νέο μετεκλογικό σκηνικό προείδα, ούτε ήμουν έτοιμος για αυτό!  

Θεωρώ πως είναι κρίμα, τόσο για εμάς όσο και για τη χώρα:
Για εμάς, γιατί για άλλη μια φορά δεν καταφέραμε να εκφράσουμε ένα ευρύτερο σύνολο, όπως τελευταία νομίζαμε.  Χωρίς καμία αίσθηση της πραγματικότητας, περιπλανιόμασταν σε μια εικονική πραγματικότητα, θεωρώντας πως ένα επιτυχημένο άρθρο, ένα επιτυχημένο σποτάκι ή μια σοφή ίσως καταγραφή της πραγματικότητας θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τη στάση του κόσμου απέναντί μας.
Για τη χώρα, γιατί ακόμα και σήμερα, παρόλο το αντίθετο αποτέλεσμα πρέπει να κυβερνηθεί, να σταθεί στα πόδια της και να αποφύγει τη χρεοκοπία και τη νομοτελειακή αποπομπή της από την Ευρώπη.

Μήπως όμως εξακολουθούμε την περιήγηση μας μέσα στην εικονική πραγματικότητα;  Μήπως απλά είναι ένα τέλος εποχής για την Ελλάδα και η πολυπόθητη λύση του γόρδιου δεσμού εμπεριέχει και τη χρεοκοπία;  Εκεί πια θεωρώ πως είμαι ανίκανος να απαντήσω.  Μπορώ να εξηγήσω τις καταστάσεις μέσα από τα βιώματά μου και τις εμπειρίες μου.  Δουλεύω, παράγω, βελτιώνω την οικονομική μου κατάσταση, επεξεργάζομαι αντίστοιχα το περιβάλλον μου και βελτιώνω την πνευματική μου καλλιέργεια.  Δυστυχώς όμως αυτό είναι η προσωπική μου αντίληψη.  Υπάρχει απέναντι μια άλλη αντίληψη που λέει πως προσδοκώ περισσότερα από αυτά που έχω (υλικά και πνευματικά αγαθά) γιατί κάποιος μου τα οφείλει.  Βελτιώνω το μισθό μου, όχι γιατί προσέφερα περισσότερα αλλά γιατί μέχρι τώρα με αδικούσαν.  Θέλω του αλλοδαπούς να μου χτίζουν φτηνά το εξοχικό μου αποκομίζοντας όφελος και ευημερία αλλά τώρα που δεν τους χρειάζομαι θέλω να εξαφανιστούν και τους θεωρώ και υπεύθυνους για τη δική μου καταστροφή…  Με τον ίδιο τρόπο, χρειάζομαι τα δάνεια των ξένων, δεν χρειάζομαι όμως τις μεταρρυθμίσεις για να μπορώ στο μέλλον να τους εξοφλήσω…
Όταν λοιπόν τα βάζω όλα αυτά στο χαρτί, ανοίγω και τα αποτελέσματα των εκλογών, μου ξαναγεννιέται η αίσθηση ότι το εκλογικό σώμα στη πλειοψηφία του ζει μια εικονική πραγματικότητα.  Και εκεί είναι που αισθάνομαι ανίκανος να διαχειριστώ αυτό που μας συμβαίνει.
Βέβαια ανίκανος να διαχειριστεί αυτό που του συμβαίνει είναι και ο άνεργος, ο επαγγελματίας χωρίς πελατεία, ο κάθε οικονομικά κατεστραμμένος.  Και συγκριτικά, το δικό μου ψυχολογικό μπουρδούκλωμα είναι τελείως ασήμαντο σε σχέση με των παραπάνω.  Εγώ νομίζω πως απλά θα κάνω υπομονή.  Υπομονή μέχρι η χώρα να ξανακυβερνηθεί προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Παρόλο που η κεντρική πολιτική σκηνή θα μπει τώρα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, ας μην αφήσουμε τα σημαντικά τοπικά προβλήματα να διαιωνίζονται. 
o       Περιβαλλοντικά, η Μεσσηνία απαιτεί περισσότερη προστασία και επίλυση της διάθεσης των αποβλήτων.  Η επεξεργασία της ελιάς οφείλουμε σύντομα να έχει οριστικά περάσει σε περιβαλλοντικά φιλικότερες μεθόδους
o       Οι ανεξέλεγκτες χωματερές στο νομό να έχουν περιοριστεί ή εξαφανιστεί
o       Η επεξεργασία του συνόλου των αστικών λυμάτων είναι μονόδρομος εάν θέλουμε υγιείς θάλασσες και κατοίκους
o       Η άναρχη δόμηση εξοχικών κατοικιών παντού οφείλουμε να μπει σε κανόνες και να περισώσουμε όσο μπορούμε το φυσικό περιβάλλον, εκεί όπου δεν είναι ακόμα εμφανής η ανθρώπινη δραστηριότητα.
o       Ο Ταΰγετος οφείλουμε να ξαναβρεί το πράσινο χρώμα των δασών του και να γεμίσει ξανά επισκέπτες.  Δασικοί οικισμοί, παιδικές κατασκηνώσεις, τα παραδοσιακά παραθεριστικά κέντρα όλα είναι σημαντικά για την υγεία του ορεινού περιβάλλοντος.  Όλοι οι Καλαματιανοί τα ξέρουν, τα έχουν ζήσει.
o       Η Καλαμάτα οφείλει να βρει τον ιστορικό της χαρακτήρα.  Ψάξτε, καταγράψτε και προστατέψτε τα χαρακτηριστικά που τη διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες νεοελληνικές πρωτεύουσες της περιφέρειας.  Κανένας Δήμαρχος δεν έχει δικαίωμα να καταστρέφει ό,τι βρει ακόμα και εάν δεν είναι σε θέση να το εκτιμήσει. 
o       Οι νέες είσοδοι της πόλης από τον περιφερειακό πρέπει να δίνουν την αίσθηση της πόλης.  Οι σημερινές είσοδοι στην πόλη ειλικρινά παραπέμπουν σε μια αδιάφορη, άναρχη, τριτοκοσμική ανάπτυξη. 
o       Ο νέος αυτοκινητόδρομος θα απαλλάξει τους οικισμούς κατά μήκους του παλαιού οδικού άξονα (Καλαμάτας – Τσακώνας) από σημαντικό κυκλοφοριακό φόρτο και επομένως είναι ώρα να δούμε το μέλλον τους στη βάση της αειφόρου ανάπτυξης.
o       Οι οικισμοί της Άνω Μεσσηνίας έχουν επίσης ανάγκη της προστασίας μας, αφού μετά τους καταστροφικούς σεισμούς της περασμένης χρονιάς απαιτείται τώρα μελέτη και σχεδιασμός ώστε να μην εξαφανιστεί κάθε ίχνος ιστορικότητας από την αρχιτεκτονική τους
Καθένας από την πλευρά του μπορεί να προσδώσει στον τόπο αυτό σημαντική υπεραξία.

Θα ήθελα τέλος, να ευχαριστήσω όλους τους νέους ή παλιούς μου φίλους για τη βοήθεια και το ωραίο ταξίδι.  Θα ξανασυναντηθούμε και ό,τι χτίσαμε μεταξύ μας εύχομαι να γίνεται δυνατότερο και βαθύτερο.  Εύχομαι επίσης να είστε αμετανόητοι και να βαδίζουμε μαζί και στα πιο στενά μονοπάτια.  Ζείτε σε μια πολύ σπουδαία περιοχή του ελλαδικού χώρου και εύχομαι να καταφέρω και εγώ να αποκτήσω εκεί έδρα κοντά σας!
Καλή στρατιά λοιπόν,  θα ξανα-ξεκινήσουμε σύντομα!

Πέμπτη 3 Μαΐου 2012


από τη Γεωργία Πανοπούλου σήμερα στην "Εστία"
Υπάρχει ένα καίριο θέμα για το μέλλον χιλιάδων συμπολιτών μας με το οποίο κανένα από τα κόμματα που διεκδικούν αύριο την εξουσία ή που, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, θα μπουν στη Βουλή, δεν ασχολείται. Το νέο μνημόνιο, το οποίο ψηφίστηκε και από τα δυο μεγάλα κόμματα και είναι πλέον νόμος του κράτους, προβλέπει απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το τέλος του 2013. Συγκεκριμένα, αναφέρει: "Παραμένουμε πιστοί στη δέσμευση μας να μειώσουμε την απασχόληση στη γενική κυβέρνηση κατά τουλάχιστον 150.000 την περίοδο 2011-1015". Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία όμως τι λέει τι μνημόνιο. Ότι και να κάνει κανείς, μια κοινωνία με 2 εκατομμύρια ασφαλισμένους στο ΙΚΑ, με μέσο μεικτό μισθό 1.500 ευρώ, δεν μπορεί να πληρώνει 1 εκατομμύριο υπαλλήλους του στενού και του ευρύτερου δημοσίου τομέα, με μέσες αποδοχές οι οποίες μπορεί να ξεπερνούν και κατά 40% τις αποδοχές του ιδιωτικού τομέα. Η εξίσωση απλά δεν βγαίνει.

Μόνο η Δράση, που κατεβαίνει στις εκλογές σε συνασπισμό με τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, τολμά να θίξει το θέμα, και ταυτόχρονα έχει συγκεκριμένη πρόταση για το πώς θα ληφθεί πρόνοια ώστε οι άνθρωποι αυτοί που θα βρεθούν εκτός εργασίας να μην βρεθούν παράλληλα και στο δρόμο, διότι προφανώς αυτό δεν είναι λύση σε ένα κοινωνικό κράτος.

Η πρόταση είναι τέτοια που μπορεί να την αντέξει το ελληνικό κράτος, ακόμα και στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα: οι απολυμένοι να λαμβάνουν το 70% του μισθού τους για 3 χρόνια. Είναι μια πρόνοια πολύ καλύτερη από αυτή που αντιμετωπίζουν οι 700.000 νέοι άνεργοι του ιδιωτικού τομέα. Το Δημόσιο θα εξοικονομήσει το 30% του μισθού, τα ενοίκια των χώρων, τους πόρους που σήμερα χρησιμοποιούν για την εργασία τους, τους λογαριασμούς ΔΕΚΟ, κινητής τηλεφωνίας, θα μπορεί να αξιοποιήσει ορισμένα ακίνητα που θα αδειάσουν κλπ, ενώ οι ίδιοι θα έχουν όλο το χρόνο να βρουν άλλη εργασία.

Όμως η άνεση χρόνου για να βρεις άλλη δουλειά είναι δώρο-άδωρο αν δεν υπάρχουν δουλειές. Η Δράση έχει μια πρόταση για την οικονομία που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, στις οποίες θα μπορούν να απασχοληθούν παραγωγικά πλέον οι απολυμένοι του δημοσίου, και μάλιστα χωρίς να περάσουν πρώτα από τα γραφεία του κόμματος για να προσληφθούν. Η Δράση λέει ανεπιφύλακτα «ναι» σε ανταγωνιστικές αγορές χωρίς προνόμια, σε άνοιγμα των επαγγελμάτων, σε μείωση γραφειοκρατίας και κρατικοδίαιτων προνομίων. Δηλαδή σε εκείνες τις πολιτικές που θα δημιουργήσουν στα επόμενα τρία χρόνια νέες θέσεις εργασίας, που θα απορροφήσουν τους πρώην δημοσίους υπαλλήλους και τους ήδη υφιστάμενους ανέργους του ιδιωτικού τομέα, σε παραγωγικές πλέον δραστηριότητες.

Μην ξεχνάμε ποτέ την σημασία του ανοίγματος των αγορών: στο παρελθόν, όταν ξεκίνησε η ανταγωνιστική αγορά κινητής τηλεφωνίας (με νόμο του Στέφανου Μάνου, αρχηγού της Δράσης), οι ιδιωτικές εταιρείες που επένδυσαν εκατομμύρια στη χώρα στελεχώθηκαν σε μεγάλο βαθμό από εξειδικευμένα στελέχη που αποχώρησαν από τον ΟΤΕ. Οι πλεονασματικοί εργαζόμενοι του ΟΤΕ έγιναν παραγωγικοί εργαζόμενοι που συνεισέφεραν προστιθέμενη αξία στην οικονομία. Στο μέλλον, θέλουμε να μπορεί ο οποιοσδήποτε να ανοίξει, για παράδειγμα, ένα φαρμακείο, και να προσλάβει τρεις νέους φαρμακοποιούς να το λειτουργούν.

Οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι αναπόφευκτες την επόμενη των εκλογών, όσο και αν τα κόμματα που συμμετέχουν στο διάλογο αποφεύγουν να θίξουν το θέμα. Εθελοτυφλεί όποιος αρνείται να το παραδεχτεί, και ματαιοπονεί ο δημόσιος υπάλληλος που ευελπιστεί ότι, στο τέλος, κάτι θα γίνει και η κατάσταση θα παραμείνει ως έχει. Τα λεφτά απλά δεν υπάρχουν.

Στις 6 Μαΐου, ο δημόσιος υπάλληλος έχει κάθε συμφέρον να επιλέξει τη Δράση, γιατί είναι το μόνο κόμμα που, με τη συμμετοχή της στην επόμενη Βουλή και ενδεχομένως στην επόμενη κυβέρνηση, θα πιέσει ώστε να εφαρμοστούν οι πολιτικές εκείνες που θα του προσφέρουν ένα δίχτυ ασφαλείας για ικανό χρονικό διάστημα, αν ο οργανισμός στον οποίο εργάζεται κλείσει, και παράλληλα θα απελευθερώσουν το παραγωγικό και επιχειρηματικό δυναμικό της χώρας, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για όλους.


Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στη Εστία (3/5/2012)

Τετάρτη 2 Μαΐου 2012

10+1 λόγοι για να ψηφίσεις το Στέφανο Μάνο και τη Δράση. Προπαντός όμως το Μάνο. by ikera


10+1 λόγοι για να ψηφίσεις το Στέφανο Μάνο και τη Δράση. Προπαντός όμως το Μάνο.

by ikera

Τα παρακάτω είναι οι συνήθεις δικαιολογίες που έχω λάβει από «αδιάβαστους» ψηφοφόρους, ως αντεπιχειρήματα και δικαιολογίες για την άγνοιά του για τον Στέφανο Μάνο. Είναι η μικρή μου συνεισφορά προς τη Δράση, το μικρό αυτό κόμμα, με τους σκεπτόμενους, νέους στην πολιτική, ανθρώπους. Είναι η μικρή ομάδα ανθρώπων που με κάνει και είμαι αισιόδοξος.
Είχα ονομάσει αρχικά το κείμενο ως «10+1 λόγοι για να μην ψηφίσεις το Στέφανο Μάνο και τη Δράση. Προπαντός όμως το Μάνο». Τον άλλαξα όμως γιατί μερικοί μπορεί να μπερδευτούν, άθελά τους.
Το κείμενο αυτό είναι μια ξερή παράθεση γεγονότων που έχω πάρει από διάφορες πηγές, τις οποίες και έχω συγκεντρώσει. Αν θέλετε να διαβάσετε ωραία κειμενάκια με ωραία λογάκια γεμάτα ευχολόγια και βελούδινες λεξούλες γεμάτες αέρα, μπορείτε να ανατρέξετε αλλού.

Ο ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΜΆΝΟΣ ΉΤΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΌΣ ΥΠΟΥΡΓΌΣ ΆΡΑ ΦΤΑΊΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΊΝΟΣ.

Τελευταία φορά που ήταν Υπουργός, ήταν το 1993 με τη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δηλαδή πριν από περίπου 20 χρόνια. Ήταν Υπουργός για 18 μήνες, για 1.5 χρόνο δηλαδή.

ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΣΥΝΕΡΓΆΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

Τον επέλεξε ο Γιώργος Παπανδρέου στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας το 2004 και δέχθηκε την πρόταση ως «ρητά ανεξάρτητος» όπως έχει δηλώσει ο ίδιος (δείτε το βίντεο στο 80 λεπτό).

ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΈΒΑΛΕ ΦΌΡΟ 50 ΔΡΧ ΣΤΗ ΒΕΝΖΊΝΗ

Όταν έγινε Υπουργός, μέσα σε μόλις 4 ώρες αφού ορκίστηκε, επέβαλλε φόρο 50 δρχ/λίτρο βενζίνης. Αυτό συνέβη προκειμένου να μην είναι ο προϋπολογισμός ελλειμματικός και καταφύγουμε σε δανεισμό.

ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΕΊΝΑΙ ΜΈΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΉΜΑΤΟΣ

  • 1998 ο Κων. Καραμανλής ο νεότερος τον διέγραψε, μαζί με άλλους πέντε βουλευτές, επειδή δεν καταψήφισε νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ το οποίο έκοβε ψεύτικες υπερωρίες και μπόνους από ζημιογόνες δημόσιες επιχερήσεις (!) – δηλαδή διεγράφη επειδή «δεν πήγε με τη γραμμή του κόμματος» – το ίδιο μέτρο το φέρνει στη Βουλή η ΝΔ το 2005 για να το περάσει ως δικό της. [1]
  • 1999 ιδρύει τους «Φιλελεύθερους» με σήμα τον Ταύρο, μαζί με τους Γιάννη Μπουτάρη. Αναστέλλεται η λειτουργία του κόμματος 2.5 χρόνια αργότερα.
  • 2009 ιδρύει τη Δράση, το κόμμα στο οποίο είναι ο μόνος πολιτικός.

ΠΉΡΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΤΊΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΚΟΔΙΑΧΕΙΡΊΣΤΗΚΕ ΜΈΧΡΙ ΠΟΥ ΠΤΏΧΕΥΣΕ

  • Ψέμα το οποίο δημιουργήθηκε από εσωκομματικούς του εχθρούς και έχει αναμασισθεί από ανθρώπους που δεν το έχουν ψάξει καθόλου. Αρχίζει να εργάζεται το 1965 στην Αλλατίνη. Τη διαχειρίστηκε για περίπου μία δεκαετία, μέχρι το 1977. Επί των ημερών του έφτιαξε τη μπισκοτοποιία (ναι τα «Μπισκότα Αλλατίνη») αλλά και το πρώτο «Αλεύρι για Όλες τις χρήσεις» (ναι, το αλεύρι με το μπλε πακέτο, επί των ημερών του δημιουργήθηκε). Την άφησε το 1977 και δεν ασχολήθηκε ποτέ ξανά μαζί της όποτε και πολιτεύτηκε. Σημειώστε ότι την περίοδο που τη διαχειρίστηκε η εταιρία αύξησε το τζίρο της σε πραγματικές τιμές κατά 341%. Οι αλευροβιομηχανίες διαλύθηκαν τη δεκαετία του 1980 όταν ΠΑΣΟΚ & ΝΔ πάγωσαν τις τιμές πώλησης των αλεύρων, ενώ οι τιμές αγοράς του σιταριού σημείωναν τρομερή αύξηση. Τότε και έκλεισαν οι περισσότερες αλευροβιομηχανίες. [2]

ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΔΕΝ ΈΧΕΙ ΚΆΝΕΙ «ΈΡΓΟ»

  • Ο Στέφανος Μάνος ήταν ο μόνος Υπουργός Οικονομικών που κατάφερε και δημιούργησε πρωτογενές πλεόνασμα στο κράτος, μετά από 20 χρόνια από τη χούντα.
  • Τα εξής σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν χωρίς τη συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή δε χρηματοδοτήθηκαν μέσω της φορολογίας:
  • Μετρό Αθήνας (βλ. παράλληλα το Μετρό της Θεσσαλονίκης του οποίου η σύμβαση υπογράφηκε το 1994, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, σε τι σημείο είναι ακόμα οι εργασίες)
  • Αττική Οδός (Σταυρού – Ελευσίνας)
  • Αεροδρόμιο Σπάτων – Ελευθέριος Βενιζέλος
  • Δημιουργία για πρώτη φορά Υπουργείου Περιβάλλοντος και Χωροταξίας (1980–1)
  • Απόσυρση: Το μέτρο της απόσυρσης το έφερε εκείνος πρώτος στην Ελλάδα. 332.453 ρυπογόνα και παλιά αυτοκίνητα απομακρύνθηκαν με χιλιάδες οικογένειες να παίρνουν νεότερα και φθηνότερα αυτοκίνητα.
  • Απομάκρυνε το Εργοστάσιο της ΔΕΗ από το Κερατσίνι, απομακρύνοντας τεράστιο μέρος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης
  • Μετέφερε το εργοστάσιο του Γκαζιού από την Αθήνα στην Ελευσίνα
  • Λεωφορειόδρομοι (κατηγορήθηκε ως «αντιδημοτικό» έργο)
  • Πρώτη πεζοδρόμηση που έγινε ποτέ (Βουκουρεστίου και Βαλαωρίτου στην Αθήνα)
  • Χαρακτηρισμός 400 παραδοσιακών οικισμών (Ζαγόρια, Πήλιο, Κυκλάδες κ.ά)[3]
  • Πεζοδρόμηση για τη διατήρηση του χαρακτήρα της Πλάκας
  • Μεταφορά συντελεστή δόμησης, για να σωθούν τα διατηρητέα (1978)[3]
  • Θέσπισε το μέγιστο συντελεστή δόμησης, προκειμένου να σταματήσει η τσιμεντοποίηση της Αθήνας [3]
  • Υποχρεωτικές θέσεις πάρκινγκ στις νέες κατοικίες (ναι το γκαράζ που έχεις στο ισόγειο της πολυκατοικίας σου, Νόμος 960/1979)
  • Καμπάνια για την πάταξη της φοροδιαφυγής «Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη!»
  • Σήμανση στα τσιγάρα ότι «Το κάπνισμα μπορεί να σκοτώσει»
  • Οι πρώτοι παιδότοποι στην Ελλάδα
  • Αλλαγή του οικιστικού νόμου της δεκαετίας του 1920 (!). Με το νόμο 947/1979 καθιερώνεται η «εισφορά σε γη και σε χρήμα» των οικοπέδων που μπαίνουν στο σχέδιο πόλης, προκειμένου να υπάρχουν κοινόχρηστοι χώροι (πάρκα σχολεία, πλατείες κλπ)
  • Απαγόρευση δημιουργίας μεγάλων βιομηχανιών στην Αττική και αυστηροί περιβαλλοντικοί κανονισμοί, ενώ μέχρι τότε δεν ίσχυε τίποτα (1980)
Σκεφτείτε πώς θα ήταν η ζωή σας χωρίς αυτά.
  • Άνοιξε την αγορά για την κινητή τηλεφωνία. Ναι, εκείνος πρωτοστάτησε στο να έχουμε άηφόνια στην Ελλάδα.
  • Καθιέρωσε για πρώτη φορά το leasing προκειμένου να διευκολυνθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις
  • Κατάργησε αγορανομικές διατάξεις της Κατοχής (!), απελευθερώνεται η κίνηση κεφαλαίων και το ωράριο των καταστημάτων
  • Ιδιωτικοποίηση ΟΤΕ. Την προτείνει και την προχωρά. Τη σταματά ο Σημίτης, το Σεπτέμβριο του 1993 με την πρόταση να είναι 100% κρατικός. Τελικά τον ιδιωτικοποίησε ο ίδιος παραχωρώντας το 49% σε ιδιώτες. Εξαιτίας αυτού καθυστερεί η είσοδος της Ελλάδας στην ΟΝΕ.
  • Κατάργηση των μονοπωλίων του ΟΤΕ (ν.2075/92 Α129 και ν.2167/93 Α141) και της ΔΕΗ (ν.2165/93 Α127)
  • Η σύγχρονη τουριστική πολιτική – μαρίνες, καζίνο – (ν.2160/93 Α118)
    η απελευθέρωση των τιμών (Απόφαση Επιτροπής Τιμών και Εισοδημάτων 23 04 92 Β344) και του ωραρίου (Απόφαση Επιτροπής Τιμών και Εισοδημάτων 21 07 92 Α163)
  • η απελευθέρωση του ελεγκτικού επαγγέλματος (Προεδρικό Διάταγμα 226/92 Α120 και Π.Δ. 121/93 Α53)
  • η βασική ασφαλιστική μεταρρύθμιση (ν.2084/92 Α165)
  • η κατάργηση των φόρων πολυτελείας και του συντελεστή 36% του ΦΠΑ χάρη στην οποία άνθισε ο κλάδος εμπορίας ηλεκτρονικών ειδών και εξαφανίστηκε το σχετικό λαθρεμπόριο (ν.2093/92 Α181)
  • η διευκόλυνση των επιχειρηματικών συγχωνεύσεων και μετασχηματισμών (ν.2166/93 Α137
  • Δημιουργεί «αντίπαλες πόλεις» προκειμένου να επιτευχθεί η αποκέντρωση. Θεσσαλονίκη, Βόλος-Λάρισα, Πάτρα, Ηράκλειο, Γιάννενα, Καβάλα, Πτολεμαΐδα – Κοζάνη αποκτούν έργα υποδομής και κίνητρα για την εγκατάσταση δραστηριοτήτων.
Περισσότερα εδώ.
Ανυποχώρητος, γεμάτος αυτοπεποίθηση για την ορθότητα των επιλογών μου, προχωρούσα σε συγκλονιστικές αλλαγές στο νομοθετικό περιβάλλον της πολεοδομίας. Όταν όμως ανέλαβε ο Γ. Ράλλης πρωθυπουργός μού είπε: κύριε Μάνο, η Νέα Δημοκρατία δεν σας αντέχει άλλο σε αυτό το υπουργείο».
[3]

ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΕΊΝΑΙ «ΑΝΆΛΓΗΤΟΣ»

  • Λέει άμεσα και αυστηρά «Όχι στα χαράτσια» και κάθε είδους χαράτσια που έχουν επινοηθεί για τη συντήρηση του πελατειακού κράτους.
  • Γνώμονάς του είναι το «να μην το πληρώνω αν δεν το χρησιμοποιώ». Είναι ο μόνος που έχει πρόγραμμα για τις αποχωρήσεις από το Δημόσιο, τη στιγμή που κανένας άλλος δεν έχει προτείνει τίποτα, παρόλο που έχει γίνει λόγος και για απολύσεις από την Τρόικα. Υπενθυμίζω ότι προτείνει για όσους αποχωρήσουν από τους περιττούς τομείς του Δημοσίου 3 χρόνια με το 70% των τακτικών αποδοχών, την ώρα που στον ιδιωτικό τομέα ως απολυμένος παίρνεις επίδομα ανεργίας κάτω από 400€ για ένα μόλις χρόνο.
  • Ζητά χαμηλή φορολογία, ενοποίηση συστημάτων πληροφορικής για τη γρήγορη πάταξη της φοροδιαφυγής.
  • Ζητά υγεία για όλους, χωρίς εισφορές. Οι εισφορές καλύπτονται από ΦΠΑ και από απλή, κοινή φορολογία.
  • Έχει θίξει ευθέως το ασύλληπτο γεγονός ότι για ένα φάρμακο των 1000€ στην Ελλάδα ο φαρμακοποιός έχει κέρδος 350€ (!) τη στιγμή που για το ίδιο φάρμακο στη Γερμανία και στη Σουηδία οι φαρμακοποιοί έχουν κέρδος 38.10€ και 15.5€ αντίστοιχα (!).
  • Ζητά κατάργηση όλων των φόρων κατοχής ακινήτων. Αφοπλιστικά επικαλείται τη λογική: «Εφόσον έχεις πληρώσει φορολογία για την κατασκευή του, γιατί να το ξαναπληρώσεις;»
  • Προτείνει την εγκατάσταση Φωτοβολταϊκών στις στέγες των σπιτιών με μία μόνο αίτηση (!) χωρίς αδειοδοτήσεις και ιστορίες για αγρίους δείτε εδώ.
  • Καταγγέλει ότι η εφαρμογή των νόμων είναι προαιρετική εις βάρος των αδύναμων.
  • Είναι ο μόνος που θίγει το ανήθικο θέμα να παίρνουν μερικοί 1500€ σύνταξη στα 55 και άλλοι να παίρνουν 500€ σύνταξη στα 65, μετά από τις ίδιες εισφορές.
  • Είναι ο μόνος που θίγει το ανήθικο θέμα ότι έπαιρναν οι δημόσιοι υπάλληλοι 1200€ βασικό μισθό και στον ιδιωτικό τομέα να παίρνουν 600–700€ (τότε).

ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΕΊΝΑΙ «ΝΕΟ-ΦΙΛΕΛΕΎΘΕΡΟΣ».

  • Άλλος ένας χαρακτηρισμός κενός από πραγματικά επιχειρήματα. Τι είναι για σας ο «νεο-φιλελευθερισμός»; Έχετε σκεφτεί;
  • Το πρόγραμμα της Δράσης στηρίζεται στα «3Π»: Παιδεία, Πολιτισμός, Περιβάλλον. Με τι διαφωνείτε από τα τρία; Πολιτισμό έχουμε και μάλιστα δωρεάν, βλ. Πολιτιστική Κληρονομιά. Περιβάλλον έχουμε κατά κοινή ομολογία πανέμορφο. Και αυτό είμαστε τυχεροί που το κληρονομήσαμε τελείως δωρεάν. Πρέπει να τα αναδείξουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Για την Παιδεία ζητά τέλειους δασκάλους και ένα τέλειο εκπαιδευτικό σύστημα. Διαφωνείτε; Περισσότερα εδώ.
Προτείνει το Fast-Track σε όλα, πλην των θεμάτων του Περιβάλλοντος, όπου και απαιτείται για κάθε πρόταση εξαντλητική μελέτη για τις επιπτώσεις σε βάθος χρόνου.

ΝΑΙ ΑΛΛΆ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΤΟΝ «ΠΑΊΖΟΥΝ ΤΑ ΚΑΝΆΛΙΑ» / ΓΙΑΤΊ ΠΑΊΡΝΕΙ ΤΌΣΟ ΜΙΚΡΆ ΠΟΣΟΣΤΆ;

  • Γιατί συναντά σε όλες του τις ρηξικέλευθες προτάσεις σωρό από διαμαρτυρίες των «συμφερόντων». Για παράδειγμα, ήταν εκείνος που προσέβαλλε την απόφαση του Γιαννίτση-Παυλόπουλου μετά από προσφυγή στο ΣτΕ για τον περιορισμό της προβολής των μικρών κομμάτων. «Νίκη της Δημοκρατίας» χαρακτηρίστηκε η κίνηση.
  • Γιατί ζητά την κατάργηση της δημοσίευσης των Ισολογισμών στις εφημερίδες. Το μέτρο της υποχρεωτικής δημοσίευσης των ισολογισμών των εταιριών στις εφημερίδες, το εφάρμοσε η Χούντα, προκειμένου να παίρνουν χρήματα οι εφημερίδες από τις εταιρίες και κατ’επέκταση να ευνοηθούν από τη Χούντα και άρα να γράφουν υπέρ της Χούντας. Ξέρετε πόσο κοστίζει η δημοσίευση ενός προϋπολογισμού για μια εταιρία; 430€ για μία μικρή επιχείρηση. Σκεφτείτε το φαγοπότι για τις μεγαλύτερες εταιρίες. Ξέρετε ποιός επωμίζεται το κόστος της δημοσίευσης αυτής; Ξέρετε πού μετακυλύεται το κόστος; Γνωρίζετε χώρα στην οποία δημοσιεύονται οι ισολογισμοί στις εφημερίδες; Η Δράση προτείνει: Όλα στο ίντερνετ, δωρεάν. Όχι τζάμπα λεφτά στις εφημερίδες. Μετά από αυτό, αν είχατε εφημερίδα ή και κανάλι, θα τον προβάλλατε τον κο Μάνο και τις απόψεις του;
  • Γιατί ζητά τη μείωση της επιδότησης των κομμάτων από τη φορολογία, 10€/ψήφο/έτος σε 0.7€/ψήφο/έτος (μείωση 93%) [4]
  • Γιατί δεν έχει στο ψηφοδέλτιό του μοντέλα, τραγουδιστές, τηλεπαρουσιογλάστρες, αποτυχημένους τραγουδιστές
  • Γιατί δε μιλάει με αοριστολογίες και με ευχολόγια, αλλά με νούμερα και συγκεκριμένες προτάσεις [5]
  • Γιατί θίγει τα «συμφέροντα» δηλαδή τα αεριτζίδικα λεφτά που πληρώνουμε όλοι μας και οι οικογένειές μας Δικηγόρων, Συμβολαιογράφων, Μηχανικών κλπ.
  • Γιατί μιλάει ωμά. Για το Ασφαλιστικό που είχε νομοθετήσει η ΝΔ το 2008 έγραφε ότι «είναι μία σαχλαμάρα»
  • Γιατί έχει ζητήσει στα ίσια να κοπούν όλα τα περιττά. Τα περιττά για εμάς, φαίνεται ότι για ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι απολύτως απαραίτητα, εννοώντας την πελατεία τους. Εξάλλου ποιοι διορίστηκαν σε ΕΡΤ, διάφορες ΔΕΚΟ κλπ τα τελευταία χρόνια;

Ναι αλλά δεν έχει «όραμα». Δεν είναι «ηγέτης»

Παραθέτω μερικές φράσεις του ίδιου του Στέφανου Μάνου:
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το καθήκον του πολιτικού είναι να επιδιώκει το γενικό συμφέρον χωρίς συμβιβασμούς και καθυστερήσεις.
Διότι έχω ένα όραμα για την Ελλάδα, τα 3Π (Πολιτισμός, Περιβάλλον, Παιδεία), και δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε Επιμένω διότι έχω την αταλάντευτη πεποίθηση ότι μπορώ, αν μου δοθεί η ευκαιρία, να αλλάξω την Ελλάδα.
Η Ελλάδα διαθέτει πλούτο ανεκτίμητο. Οι Έλληνες δικαιούνται δυστυχώς να τον αμελήσουν, αλλά μπορούν επίσης να τον αξιοποιήσουν. Δική τους είναι η επιλογή.
Η πολυετής «ήπια προσαρμογή» ευθύνεται νομίζω και αυτή για την δραματικά βίαιη προσαρμογή που υποχρεωνόμαστε να υποστούμε σήμερα. Να ψηφίσετε σοβαρά και όλα θα πάνε καλά

Τι σημαίνει για εμένα προσωπικά Στέφανος Μάνος

  • Σημαίνει προτάσεις, όταν οι άλλοι ζητούν «αναδιαπραγμάτευση». ΣΣ η κάθε είδους «αναδιαπραγμάτευση» είναι πράγμα απίθανο. Παράδειγμα το τέλος του 2011 που η Τρόικα έφυγε χωρίς τη δόση του δανείου που έχουμε ζητήσει. Ξαναγύρισε μόλις πέρασαν οι απαιτήσεις της.
  • Σημαίνει ταχύτητα στη λήψη αποφάσεων
  • Σημαίνει ότι σκέφτεται τον αδύναμο
  • Σημαίνει ευκολία στην καθημερινότητα
  • Σημαίνει αριθμοί και δεδομένα
  • Σημαίνει πρώτα μετράω, αποτυπώνω το πρόβλημα και μετά βρίσκω αιτίες του προβλήματος αλλά και μέτρα αντιμετώπισης
  • Σημαίνει πολιτικός που χρησιμοποιεί ευρύτατα το ίντερνετ, παρά την ηλικία του (73)
  • Σημαίνει αξιολόγηση στην εκπαίδευση
  • Σημαίνει άνθρωπος που έχει διευθύνει «έστω και ένα περίπτερο»
  • Σημαίνει οικογενειάρχης
  • Σημαίνει πολιτικός που έχει πολεμηθεί από «ομοϊδεάτες» του
  • Σημαίνει πολιτικός που ξέρει να συνεργάζεται
  • Σημαίνει πολιτικός που περιβάλλεται από αξιόλογους επιστήμονες, εθνικού και διεθνούς βεληνεκούς, και όχι από «παιδιά του κομματικού σωλήνα»
  • Σημαίνει στήριξη από σύγχρονους διανοούμενους που άλλοτε δεν είχαν στηρίξει κανέναν ανοικτά
  • Σημαίνει ποδήλατο στους λεωφορειοδρόμους :)
Όπως έχω ξαναγράψει, αυτή θα είναι η πρώτη φορά που δεν ντρέπομαι να πω τι θα ψηφίσω. Είμαι περήφανος για την επιλογή μου και νομίζω υπάρχουν και επιχειρήματα. Εσείς;

ΠΗΓΈΣ