Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο. Όλοι μαζί ως μια ομάδα σκεπτόμενων πολιτών.

του Χάρη Σαββίδη, αρχιτέκτονα d.p.l.g., μέλος της Κ.Ε. της Δράσης

Στην Αθήνα πριν τρεις μέρες επισημοποιήθηκε μια σχέση που είχε ξεκινήσει πολύ πριν τις εκλογές.  Η σχέση αυτή αφορούσε μικρά κόμματα, πολιτικούς σχηματισμούς που αν και δεν έχουν αγγίξει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων, έχουν όμως αγκαλιάσει ένα σημαντικό τμήμα του πνευματικού κόσμου ο οποίος και στη συνένωσή του προσβλέπει σε ένα νέο ξεκίνημα για τη χώρα.

Πριν τις εκλογές οι συζητήσεις γίνονταν μεταξύ περισσοτέρων σχημάτων.  Από τη Δημοκρατική Συμμαχία στα δεξιότερα έως και τον Κοινωνικό σύνδεσμο στα αριστερά, όλοι συζητούσαν για ένα νέο πολιτικό κίνημα με γνώμονα τα Ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά της πατρίδας μας και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  Σήμερα, μετά από απανωτά διλήμματα όπως αυτά προέκυψαν και από το αποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών, ο διάλογος αυτός κατέληξε στη συνεργασία μεταξύ δύο εκ των πρώτων στη συζήτηση μικρών κομμάτων, τη Δράση και τη Δημιουργία Ξανά.

Είμαι ένας στρατιώτης από το ένα στρατόπεδο και είχα και εγώ πολλές αντιρρήσεις για αυτή τη συμφωνία. 

Καταρχήν, ως αρχηγικό προφίλ, είχα επιλέξει να ταυτιστώ με αυτό του Στέφανου Μάνου, ενός ανθρώπου που όσο και να του ζητήθηκε τα τελευταία 35 χρόνια να αμβλύνει τις οξείες γωνίες του λόγου του, δεν το έκανε, μένοντας μόνος, λέγοντας πάντα την αλήθεια και εκθειάζοντας την κοινή λογική στην επίλυση των θεμάτων. 

Επέλεξα επίσης, όσο και αν το αντίθετο με ερέθιζε, λόγω και της εν μέρει Κυπριακής μου καταγωγής, να απέχω από οποιαδήποτε μορφής εθνικιστική τρομολαγνεία.  Δεν πίστεψα ποτέ σε φυσικούς εχθρούς (Τούρκους – Σλαβομακεδόνες) ειδικά δε με αυτούς με τους οποίους μας ενώνουν τετρακόσια χρόνια οθωμανικής συνύπαρξης.  Δεν πίστεψα επίσης σε οποιουσδήποτε κοινωνικούς διαχωρισμούς (θρησκευτικούς ή σεξουαλικών προτιμήσεων), αντιθέτως, κατευθύνθηκα και ταυτίστηκα με τη λογική του κόμματος μου, αυτήν δηλαδή του απολύτου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αυτών του αυτοπροσδιορισμού του καθενός, του δικαιώματός του να διδάσκεται τη γλώσσα που ο ίδιος θέλει ή τη δυνατότητά του να συμβιώνει συμφωνημένα και με όλα τα πολιτικά δικαιώματα με όποιον άλλο οποιουδήποτε φύλου ο ίδιος επιλέγει.

Σήμερα, μετά και από το αποτέλεσμα των εκλογών τα οποία καλώς ή κακώς υπέδειξαν σε όλους την μονοσήμαντη επιθυμία της κοινωνίας για συνεργασία, βρισκόμαστε στον πολιτικό στίβο συνεργαζόμενοι υπό τη σκέπη ενός ενιαίου ψηφοδελτίου με τη «Δημιουργία, Ξανά».  Ως πολιτικό πρόγραμμα μας ενώνουν πολλά.  Η ταύτισή μας στο θέμα της οικονομικής προόδου που οφείλουμε να υπηρετήσουμε είναι δεδομένη.  Δεν είναι το ίδιο δεδομένη η αξιολόγηση και η προοπτική μιας ταυτόσημης πολιτικής θέσης σε πολλούς τομείς κοινωνικής ή και εξωτερικής πολιτικής.  Δεν πειράζει όμως, τα δύο κόμματα προνόησαν στην ανεξαρτησία τους πριν και μετά τις εκλογές ώστε και τα δύο να έχουν μια καθαρή δική τους φωνή εντός του κοινοβουλίου.

Τρεισήμισι βδομάδες πριν τις εκλογές θέλω να δηλώσω ξεκάθαρα προς τους παλιούς και νέους συνοδοιπόρους μας σε αυτό τον αγώνα πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, προχωράμε εμπρός!

Πέραν της εσωτερικής τριβής που έχει δημιουργηθεί και στα δύο κόμματα και που θεωρώ πως σιγά-σιγά θα κοπάσει, παρακαλώ όλους εσάς, που υποστηρίξατε τη Δράση ή τη ΔηΞα, για κάτι σχετικά εύκολο: ας μην υποτιμούμε τους εταίρους μας σε αυτό το συνασπισμό.

Εκτός από το γεγονός ότι είμαστε όλοι μη επαγγελματίες της πολιτικής, έχουμε δουλέψει πολύ στον πολιτικό χώρο που δημιουργήσαμε και αυτό δεν το χαρίζουμε σε κανένα. Τρία χρόνια με τη Δράση, έχουμε ένα εκλεκτό πολιτικό πρόγραμμα πολύ πιο προωθημένο από οποιοδήποτε άλλο κόμμα του χώρου.

Έχουμε και ένα θλιβερό προνόμιο. Να έχουμε το πρόγραμμα που εδώ και τρία χρόνια αντιγράφουν κατά κόρον όλα τα κεντροδεξιά, φιλελεύθερα, μεταρρυθμιστικά κόμματα και κινήσεις à la carte.  A la carte δυστυχώς, τα προαναφερθέντα σχήματα αντιγράφουν από αλλού, πότε την καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πότε εθνο-κοινωνικές κορώνες... Κυνηγήστε όλα αυτά τα στοιχεία από πάνω μας.

Η νίκη μας βασίζεται στην καθαρότητα των απόψεών μας και όχι στο χάιδεμα κοινωνικών ή εθνικών ομάδων.  Εύχομαι να κάνουμε όλοι ένα σπουδαίο αγώνα για τον οποίο θα είμαστε υπερήφανοι για πολλά-πολλά χρόνια.

από το "Θάρρος" της Καλαμάτας, Παρασκευή 25 Μαΐου 2012