Δεν είναι πρώτη φορά που στην Ελλάδα θέματα ουσίας υποβαθμίζονται και αναλώνεται η πολιτική συζήτηση σε μια ατέλειωτη συζήτηση περί αισθητικής και στυλ!
Το ίδιο συμβαίνει δυστυχώς και με τη διαμόρφωση της πλατείας ομονοίας. Η πλατεία αυτή έχει περάσει διάφορες φάσεις ενώ φαίνεται πως το καθοριστικό κάθε φορά γεγονός στην ιστορία της έχει να κάνει με τη συγκοινωνιακή της υπόσταση, την εξυπηρέτηση δηλαδή των περαστικών που περνούν όλο το εικοσιτετράωρο από το σταθμό της. ΗΣΑΠ και Μετρό διέρχονται της πλατείας και μεταφέρουν χιλιάδες αθηναίους καθημερινά. 
Παραθέτοντας μια σειρά εικόνων, από τις προπολεμικές καμινάδες δωρικού ρυθμού, στο σιντριβάνι του Ζογγολόπουλου, μετά στο δρομέα του Έβερτ και σήμερα πάλι, μετά τη διέλευση του μετρό, στο τσιχλο-πλακόστρωτο (=πλάκες πεζοδρομίου στολισμένες με χιλιάδες τσίχλες) της Μπακογιάννη, καταλαβαίνουμε βεβαίως πως δεν είναι ούτε το πράσινο που μας λείπει, ούτε ο περίπατος, ούτε η κακή μας και η ψυχρή μας μέρα! Εκείνο που μας λείπει είναι επιστημονική τεκμηρίωση. 
Κάτω από την πλατεία, υπάρχει ένας χαμηλοτάβανος χώρος (που με το ζόρι αναπνέεις) στον οποίο καθημερινά, σε όλες τις ώρες της μέρας, περπατά ή και τρέχει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, πολλοί περισσότεροι από αυτούς που ακριβώς από πάνω λιάζονται εν μέσω τροχοφόρων, τις μέρες που έχει καλό καιρό… 
Άρα προς τι το μίσος; Το πρώτιστο θέμα που θα είχε να λύσει κάθε αρχιτέκτονας που σέβεται τον εαυτό του θα ήταν να βρεθεί ικανός χώρος με ικανό ύψος και αερισμό για τους ταλαίπωρους αρουραίους του υπογείου! Μήπως λοιπόν εδώ βρίσκεται και η λύση του προβλήματος; Μήπως δηλαδή παρά να ασχολούμαστε με την αισθητική της πλατείας εν μέσω τροχοφόρων δεν έχουμε παρά να ανατινάξουμε την πλατεία και να αφήσουμε τους χιλιάδες κατάκοπους «αρουραίους» να πάρουν αέρα; Και εν μέσω βιοκλιματικής εφορείας να κατασκευάσουμε μία πρωτοποριακή καθ’ όλα πράσινη αλλά και διάτρητη στέγη για τον μεγαλύτερο σταθμό τρένου της χώρας;Υποψιάζομαι πως ο Δήμαρχος ή ο πολιτικός που θα υποσχεθεί και θα δρομολογήσει ένα τέτοιο ρηξικέλευθο έργο, θα τον ευγνωμονούν εκατομμύρια εργαζομένων πολιτών αυτής της χώρας… Ε, ας βρεθεί και κάποιος να τον κατηγορήσει γιατί δεν θα μπορεί να λιάζεται εν μέσω τροχοφόρων!
2 σχόλια:
λες; γίνεται ρε ή πλάκα κάνεις; εμένα πάντως μου αρέσει. τό έγραψα και στον τοίχο του Καμίνη. Μπας και αν και.
http://www.facebook.com/kaminisG
βεβαίως και γίνεται... εδώ έγιναν αυτά τα αίσχη που βλέπουμε. Αυτό που προτείνουμε είναι πολύ πιο απλό! Σε ένα μεγάλο κομμάτι της πλατείας, κόβουμε την πλάκα και αφήνουμε ελεύθερη την οροφή. Κατόπιν, χρησιμοποιοώντας τα ίδια με σήμερα υποστυλώματα, δημιουργούμε ένα διάτρητο στέγαστρο εκεί που χρειάζεται και αφήνουμε τον μαγαλύτερο χώρο του σταθμού ελέυθερο να αναναπνεύσει. Και μόνο το λειτουργικό κόστος από το φωτισμό και κλιματισμό του χώρου που γλυτώνουμε, αρκεί για να χρηματοδοτηθεί το έργο χωρίς δημόσιο χρήμα! Αν προσθέσουμε δε και φωτοβολταϊκά συστήματα στη διάτρητη συτή στέγη, μπορούμε να μιλάμε και για τον πρώτο πράσινο σταθμό της χώρας!
Δημοσίευση σχολίου