ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Αφορμή για τη δημοσίευση αυτή μου δόθηκε από την αθώα κίνηση να προμηθευτώ εισιτήρια για μια παράσταση του Μεγάρου Μουσικής. Μπαίνοντας στην ιστοσελίδα, βρέθηκα κατά λάθος στις σελίδες όπου αφελέστατα διαφημίζονται (ακόμα και σήμερα, μετά την προ πολλού ολοκλήρωσή τους) τα έργα που θα γίνονταν και που θα μετέτρεπαν ένα παρατημένο πάρκο (το πάρκο της ελευθερίας) σε όαση πρασίνου και περιπάτου για τους Αθηναίους κατοίκους του άστεως... Αφελέστατα παρατηρώ, γιατί τα έργα έγιναν μεν, το πράσινο το οποίο οικειοποιήθηκαν δεν το έδωσαν ποτέ πίσω στους Αθηναίους...

Γράφουν οι υποκρινόμενοι (τότε) προς τους αφελείς (ανέκαθεν) Αθηναίους:
"...Η πραγματοποίηση του εντυπωσιακού αυτού πολυ-πολιτισμικού χώρου θα συμπληρώσει τις εγκαταστάσεις του Μεγάρου Μουσικής, θα αναβαθμίσει την περιοχή του Πάρκου Ελευθερίας σ΄ έναν καταπράσινο περιβάλλοντα χώρο και θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση προβλημάτων που έχει χρόνια τώρα η Αθήνα...."

Το τι αναβάθμισε κρίνετέ το μόνοι σας:

Και ξανααντιγράφω από την αφελέστατη ιστοσελίδα:

"...Νέος πνεύμονας πρασίνου Νέος πνεύμονας πρασίνου, με τη δημιουργία πρωτότυπου πάρκου στο χώρο, με τρεχούμενα νερά και πολιτιστικές δράσεις για παιδιά, που θα είναι ανοιχτός όλη μέρα για όλους τους πολίτες. Ιδιαίτερα μέτρα θα ληφθούν για την προστασία και αναβάθμιση των υπόλοιπων λειτουργιών του πάρκου Ελευθερίας και ιδιαίτερα στους χώρους και τα μνημεία που αφορούν τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης..."

Τι να πει κανείς... Τα παιδιά όπως και οι μεγάλοι, αντιμετωπίζουν σήμερα ένα νεοκλασικής αρτ-ντεκώ εμπνεύσεως σιδερένιο φράχτη!!! Τα πάρκο που θα αναβάθμιζαν δεν το χαίρεται κανείς!

Οι επισκέπτες δεν μπορούν να μπουν μέσα... Οι υπάλληλοι του Μεγάρου δουλεύουν ωσάν τους τυφλοπόντικες.. υπογείως... Οι επισκέπτες του Μεγάρου, και αυτοί, διαβιούν υπογείως... Οι αρχιτέκτονες που δούλεψαν χρόνια ολόκληρα με μεγάλες ταλαιπωρίες δεν τολμούν ούτε να το υποστηρίζουν, ούτε να το προβάλουν ως έργο τους...

Ποιόν εξυπηρέτησε τελικά; Ο τελευταίος που θα μπορούσε να είναι ευτυχισμένος από το υπό εξέταση ανοσιούργημα έφυγε και αυτός από τη ζωή πριν προλάβει να χαρεί την ταρζανιά του... Γιατί περί αυτού πρόκειται...

Εμένα όμως, ως παλιός μαθητής στην περιοχή, όπου έχω συνδέσει όλες μου τις εφηβικές κοπάνες από το σχολείο με το πάρκο αυτό, με πονάει... και με πονάει γιατί τα παιδιά μου, θα βρουν ένα πάρκο λιγότερο όπως και τα παιδιά όλων των Αθηναίων, θα βρουν ένα πάρκο λιγότερο, ακόμα ένα παράδειγμα καταπατητή, ακόμα έναν που νόμισε και φέρθηκε "ως" κράτος εν κράτει...